کسانی که برای دین تبلیغ می کنند برای تبلیغشان نباید چشمداشت مادی داشته باشند و هیچگونه مزدی نباید طلب کنند چون همینکه پول را بگیرند یا منتظر گرفتن آن پول باشند سخنشان به گونه ای خواهد بود که شخص دهنده ی دست مزد را دلجویی بیشتری کنند و این خطرناک است.

همانگونه که در مجالس ختم می بینیم چه بسا فردی ربا خوار فوت کرده و روحانیی که به ختم مجلس پرداخته از او به عنوان یک موهبت الهی و آیه ی آسمانی نام می برد.

در آیات بسیار فراوانی این نگرفتن دستمزد توسط پیامبران به مردمانشان گوشزد شده است:

شعرا 109 و شعرا 127 ، شعرا 145 شعرا 164 و شعرا 180

وَ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلى‏ رَبِّ الْعالَمینَ

و بر این [رسالت‏] اجرى از شما طلب نمى‏کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست.

وَ ما تَسْئَلُهُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ (104) یوسف

و تو بر این [کار] پاداشى از آنان نمى‏خواهى. آن [قرآن‏] جز پندى براى جهانیان نیست. (104)

قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبیلاً (57) فرقان

بگو: «بر این [رسالت‏] اجرى از شما طلب نمى‏کنم، جز اینکه هر کس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پیش‏] گیرد.» (57)

قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهیدٌ (47) سبأ

بگو: «هر مزدى که از شما خواستم آن از خودتان! مزد من جز بر خدا نیست، و او بر هر چیزى گواه است.» (47)سبأ

قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفینَ (86) ص

بگو: «مزدى بر این [رسالت‏] از شما طلب نمى‏کنم و من از کسانى نیستم که چیزى از خود بسازم [و به خدا نسبت دهم‏]. (86) ص